Bańki bezogniowe wykonane są ze szkła. Przypominają kształtem okrągły, niewielki kielich bez nóżki. Mają również niewielki otwór, do którego wkłada się końcówkę specjalnej pompki, by wewnątrz wytworzyć podciśnienie. Pompka wyciąga z baniek powietrze, przez co dochodzi do zasysania i wciągania skóry do wnętrza bańki. Bańki bezogniowe można stawiać na każdej okolicy ciała, w zależności od celu, jaki chce się osiągnąć.

Najpopularniejszym miejscem do stawiania baniek są plecy (po bokach kręgosłupa, na żebrach, nad łopatkami). Taki zabieg ma na celu częściowe uszkodzenie naczyń krwionośnych, a tym samym pobudzenie układu odpornościowego do wzmożonej aktywności i wysłania w miejsce, gdzie stawiane są bańki bezogniowe — przeciwciał. Szczególnie skuteczny jest taki zabieg w trakcie infekcji górnych i dolnych dróg oddechowych. Przyspiesza to leczenie i powrót do zdrowia.

Stawianie baniek zalecane jest:

• w profilaktyce przeziębień i podniesieniu ogólnej odporności,
• w celu zwalczania aktywnych infekcji wirusowych dróg oddechowych,
• w stanach przewlekłego stresu i przepracowania,
• we wzmożonym napięciu mięśniowym;

Czy każdy może mieć stawiane bańki bezogniowe?

Bańki mogą być stawiane już od 2. roku życia. Warunkiem jest jednak to, by dziecko potrafiło kilka minut wytrzymać w jednej pozycji. Energiczne ruchy mogą spowodować odpadnięcie baniek i ich stłuczenie. Osoby starsze również mogą mieć stawiane bańki bezogniowe, należy jednak dostosować ich ilość i długość wykonywanego zabiegu do grubości tkanki tłuszczowej seniorów i ich stanu ogólnego. Należy również pamiętać, że zabieg powinien być wykonany tak, by nie powodował bólu, ale dawał jedynie odczucie naciągnięci skóry. Jeżeli pojawia się ból, zabieg należy przerwać. Przeciwskazaniem do stawiania baniek bezogniowych jest również wysoka gorączka.